3.14.2012
2.21.2012
Μία από τα ίδια
Από δική μου πρωτοβουλία ξαναεπικοινωνήσαμε και η αλήθεια είναι ότι απάντησε τόσο γρήγορα που είναι σ;iγουρο ότι χάρηκε. Μετά απο 4-5 μέρες συνεχούς επικοινωνίας σε ένα γρήγορο μέιλ μου είπε άντε όλα να πάνε καλά Οπότε και εγώ δεν το συνέχισα. Μου φάνηκε σαν closure. Και ενώ φάνηκε να θέλει να βρεθούμε δεν ξέρω νομίζω ότι τελικά δεν πρόκειται. Θα δούμε. Πάντως κουράστηκα...
Ivresse
2.17.2012
2.16.2012
2.12.2012
C'est maintenant que je me rappelle...
Ivresse
2.11.2012
To dis eksamartein
2.10.2012
३ χρόνια μετα....
και είναι και αυτό το άτιμο όνειρο που είδα προχτές που μου έφερε τόσες σκέψεις στο μυαλό.. ηταν λέει ο Αχιλλέας ο Γιώργος και ο Γιάννης πίνανε καφέ και όπως πέρασα μου είπε ο Αχιλλέας σχεδόν με αγωνία
- Ελα κάτσε να σε δούμε λιγο .. έλα κάτσε...
Και κάθησα με μεγάλη χαρά κι'ας έκανα την δύσκολη. Και μετά εμφανίστηκε και ο Χρήστος και τον αγκάλιασα τόσο δυνατά λες και αυτά τα δέκα χρόνια καταφεραν και μπήκαν στην ένταση αυτής της αγκαλιάς...
Ξύπνησα και νόμιζα ότι ήμουν παλι 20 χρονών... και ήμουν τόσο χαρούμενη... μα τόσο χαρούμενη.. και μετά άκουσα το ξυπνητήρι να χτυπάει και κατάλαβα που είμαι και τι πρέπει να κάνω...
Η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια
Ρώταει ποιος διψάει
Ψιθυρίζεις ΕΓΩ...
4.30.2009
Le Passe
2.11.2008
Autant d'émotions!!!
Ma chambre secrète est fermée. Le cycle est complet. Pourquoi je suis aussi triste? Il y a au moins 5-6 mois que je ne suis pas entré.Mais je me sens malheureuse. J'aimerais être presente pendant la fermeture. Peut-etre ceux qui etaient presents souhaiteraient etre loin de là, mais moi je regrette ne pas être presente. Autant de souvenirs... autant d'emotions... Que je pourrais pour une fois entrer là bas...
Ivresse
2.04.2008
Run Away
Along a freeway, out of town
Where you'd like and the night is over
It's alright
From despair, between the sheets
Spilling over, spinning round
Waiting still, in the street
Ain't it bitter, ain't it sweet, oh ho
Holding, holding on to you again
Holding, holding on to you again
No rushing, don't rush it, my love
Holding on, holding, holding on to you
Bet you lie, on your back
In the backseat of his car
Cattle black, pepper night
Dylan Thomas, pass around
Passing out on the floor
In the bathroom, black light vail
We don't need once again
Sing the song, sing
Drink the wine, love
Oh, well how long did we stay in there
Well I can't believe my eyes
Well how long did I take this
Well I can't hold on no, hold on
Holding, holding on to you again
Holding, holding on to you again
I'm ready, I'm ready, my love
Holding, holding on to you
12.08.2007
Οταν η σκεψη γινεται πουτανα...
Ivresse
11.21.2007
THANKSGIVING TEARS
[Recorded December 30, 1968, Hollywood]
And now, the end is here
And so I face the final curtain
My friend, I'll say it clear
I'll state my case, of which I'm certain
I've lived a life that's full
I traveled each and ev'ry highway
And more, much more than this, I did it my way
Regrets, I've had a few
But then again, too few to mention
I did what I had to do and saw it through without exemption
I planned each charted course, each careful step along the byway
And more, much more than this, I did it my way
Yes, there were times, I'm sure you knew
When I bit off more than I could chew
But through it all, when there was doubt
I ate it up and spit it out
I faced it all and I stood tall and did it my way
I've loved, I've laughed and cried
I've had my fill, my share of losing
And now, as tears subside, I find it all so amusing
To think I did all that
And may I say, not in a shy way,
"Oh, no, oh, no, not me, I did it my way"
For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught
To say the things he truly feels and not the words of one who kneels
The record shows I took the blows and did it my way!
10.31.2007
10.24.2007
10.17.2007
10.16.2007
Ω! Γαμημενο γενος των ανθρωπων....
Το Να Είσαι ΣΚΥΛΟΣ στην Ελλάδα
1η εβδομάδα Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος αυτού του Κόσμου!
1 μηνός Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα..
2 μηνών Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα μάτια της με χαιρετούσε.Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.
4 μηνών Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.
5 μηνών Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!
8 μηνών Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!
12 μηνών Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως τα αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!
13 μηνών Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.
15 μηνών Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου.
16 μηνών Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!
17 μηνών Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με
υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».
18 μηνών Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό το μάτι.
19 μηνών Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.
20 μηνών Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο
πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόμου. Επί δέκα μέρες έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος.
Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον μακρύ ύπνο, η τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε κανείς;».
10.12.2007
10.11.2007
8.30.2007
5.07.2007
2 mhnes prin
Ekei pou arxisa na blepw ta pragmata na strwnoune.. ekei pou epapsa na noiwthw monaksia ekei pou arxisa na noiwthw oti brika enan FUSIOLOGIKO anthrwpo… irthe i poutana i zwi. Kai me ksipnise. Den me ksipnise apla me gamise.
0303 den irthe… den irthe pote DEN mporouse… kai ekei gnwrise alli kai auti i alli paei na mou sterisei to monadiko omorfo pragma sti zwi mou. Den ftaiei auti… gia na ftasei se auto to simeio autos tin prokalese, autos tis edwse to tharros autos ekane tis kiniseis autos ekane ta panta kai apla twra einai oi sunepeies.
Ponaw kai dakryzw. 2 mines prin akribws… 2 mines prin akribws…. 2 mines prin…
Ivresse
3.19.2007
3.17.2007
Une soirée à Monmartre
Xtes to apogeuma efiga epigontws apo tin douleia (legontas oti mou etyxe kati aproopto) kai pira to metro kai anebika sthn Monmartre...kathisa sto balkonaki brosta apo thn Sacre Coeur kai anapsa tsigaro. Pote den eixe pio gemath geusi... kai pote to mualo mou kai to swma mou den eixan toso entones tis aisthiseis. Les kai o ilios pou eixe kokkinisei itan o megenthintikos fakos twn 5 aisthisewn mou... ta noiwtha ola sto megisto.
Tout Simplement Extraordinaire...
Ivresse
3.10.2007
Emotions....
Συναισθηματα... ποιος ο λογος υπαρξης τους; Ο πονος υπαρχει για να μην ακρωτηριαζομαστε η να πεθαινουμε. Οι 5 αισθησεις για να εχουμε σημειο αναφορας στο χρονο και στον χωρο. Τα συναισθηματα γιατι υπαρχουν; Δεν βρισκω κανεναν απολυτως λογο. Και ομως ενα μωρο την στιγμη που βγαινει απο την κοιλια της μανας του μπορει να μην προλαβει να ανοιξει τα ματια για να αντικρυσει τον κοσμο, να μην προλαβει να μυρισει το αιμα, να μην προλαβει να αγγιξει τον γιατρο, να μην προλαβει να ακουσει τα κλαμματα της μανας να μην προλαβει να παρει ανασα και ομως να νοιωσει αγαλιαση μπροστα στο μεγαλειο της φυση.
Αναρωτιεμαι πως θα ηταν ο κοσμος αν δεν υπηρχαν συναισθηματα. Αν δηλαδη γεννιομασταν και πεθαιναμε χωρις να νοιωσουμε ευτυχια, μισος, ερωτα, λατρεια, στεναχωρια, μελαγχολια... δεν θα χαναμε τιποτα αν δεν νοιωθαμε. Πως να ζηλεψεις ενα παγωτο σε μια καυτη μερα του αυγουστου κατω απο ενα σκιερο δενδρο ακριβως μετα το μπανιο στην θαλασσα που ανακουφιζει απο την ζεστη, αν πολυ απλα δεν σου προκαλει κανενα συναισθημα; Καλυτερος η χειροτερος κοσμος; Ειλικρινα δεν ξερω και δεν μπορω να καταληξω. Ξερω οτι την στιγμη που με αγγιζε ο ... ενοιωθα τετοια αγαλιαση, τετοια ευτυχια, τετοια λατρεια τετοια nirvana που δεν μπορω να φανταστω πως θα βιωνα την στιγμη χωρις να πλυμμυριζουν το σωμα μου αυτα τα συναισθηματα. Αλλα ξερω οτι σιγουρα θα ημουν σε πολυ καλυτερη ψυχολογικη κατασταση αν δεν ενοιωθα οτι μαραζωνω και οτι ψυχοραγω οταν δεν ακουγα αυτο που αναμενα, ορεγομουν, ηθελα, επιθυμουσα...
Ivresse
3.07.2007
Αναμνησεις
Εκλεισα τα ματια και βρεθηκα σε ενα δασος... εκει που ταξιδευει παντα το μυαλο και η ψυχη των ποιητων... και ενα μικρο ελαφακι με ρωτησε : Εισαι ετοιμη; Χρωστας πουθενα; Εκανα νευμα και εφυγα φωναζοντας... Σας αγαπησα πολυ, παρα πολυ, τοσο που αν ησασταν μεσα στην καρδια μου θα πεθαινατε απο ασφυξια!!! Θα σας προσεχω απο ψηλα.
Ζησε...Ποναει λιγο...Αλλα αν πετυχει δεν υπαρχει καλυτερη αισθηση!
Τι παραλογο να ζω για ενα αυριο που ισως δεν υπαρξει...
Θελω να σε βλεπω οταν κοιμασαι, να σου λεω να ντυνεσαι καλα, να κλαις και γω οταν λυπασαι, να βρισκεις τα τραγουδια μου φτηνα...
Στο φως του ηλιου θ' ακουμπησω, το καλοκαιρι να μυρισω, οσο αγαπαω μενω πισω, και εσι ολο με αφηνεις να σε αφησω.
To atomo poy exei apalagei ap'ola ta lathi uparxei mono sthn sfaira tis fantasias. H apeleutherwsi omws apo mia aytokatastrofiki sumperifora den einia fantastikh den einai anuparkti, einia mia dunatotita pou exoume oloi mas, to na skeftomaste thetika einia kati pou mporoume na epileksoume
An koitaksete prosektika gurw sas tha deite oti uparxoun atoma diaforetika apo tin pleiopsifia twn anthrwpwn, atoma pou diakrinontai gia thn ikanotita tous na zoune dhmiourgika thn KATHE stigmi. Einai anthrwpou pou ksexwrizoun apo to plithos twn kathimerinwn allwn anthrwpwn, kai enw fainontai san tous allous exoun kapoia idiaitera xaraktiristika pou den sxetizontai oute me thn fulh oute me thn oikonomiki tous katastash, oute me to epaggelma toys. Diakrinontai apo mia diaforetiki poiotita, mporei na einai plousioi i' ftwxoi andres i' gynaikes, na zoun se opoiadipote xwra, na kanoun opoiadipote douleia. Kai par'oti anikoun se kosmous diaforetikous exoun ena monadiko xaraktiristiko: Exoun thelisi. Einai anthrwpoi pou agapoun th zwh anthrwpoi pou den xanoun to xrono tous paraponoumenoi i' epithimwntas na htan ta pragmata kapws diaforetika. Antimetwpizoun me tharros thn zwh kai theloun na paroyn osa perissotera mporoun apo authn.
Carpe Diem
Thelisa na paw sta bouna, na zhsw thn zwh, na roufiksw to medouli tis zwis
Etsi wste mia emra otan pethanw na min thn exw xasei....
Ivresse
Pisogirismata
Ton rwtisa loipon kapoia stigmi....
-Ti rolo paizw stin zwi sou?
Kai pira tin apantisi... Den kserw.... etsi mou eipe. Den kserw. Oute egw.. pws enoiwsa otan to diabasa. Otan eisai proetoimasmenos na akouseis oti kapoios den se thelei me ton tropo pou tha itheles, oti se aporiptei san gunaika, san anthrwpo, ton na sou afinei mia desmi fwtos... den kserw. Sigoura enoiwsa mia elafria anakoufisi. Alla otan perasan liges wres kai kruwse to trauma katalaba oti mou ekane xeirotero kako. Mou edwse kati to opoio den eprepe na mou afisei oute kan san ennoia. ELPIDA. Mou eipe oti otan epistrepsoume Ellada tha ithele na vrethoume. Den pisteuw... akoma kai tn prothesi na exei, den nomizw na to kanei. Oso thimamai tin koubenta tou... Ksereis pws mou fainetai i apostasi Messologi - Athina se sxesi me to Parisi Miami? Giati ta eixe pei ola auta? Giati na ta thimamai? Exw kratisei oles mas tis sunomilies. Alla den tolmaw pleon na ta koitaksw. Prospathw na ta apobalw apo to mualo mou... Eis mathn profanws. Ftanei.
Ivresse
Yg) Makari na exw to kouragio otan tha eimaste Ellada na min epikoinwnisw prwti... MAKARI...
3.05.2007
We are a fucked up generation
Ενα βραδυ πηγε να δει μια ταινια στο σινεμα και της συνεβει κατι το ανεξηγητο. Καποια στιγμη της ταινιας οι δυο πρωταγωνιστες αρχισαν να κανουν μια ερωτικη σκηνη και ξαφνικα παγωσε. Ποσο καιρο εχει να την αγγιξει ανδρας; Ποσος καιρος ειχε περασει απο την τελευταια φορα που ενωθηκε ερωτικα με εναν ανδρα; Ποσο καιρο ηταν μονη της; Ποσος καιρος εχει περασει απο τοτε που της ψιθυρησε καποιος ‘Σε θελω’; Ποσος καιρος ειχε περασει απο τοτε που ειχε διπλα της καποιον που την κοιτουσε στα ματια; Ηταν αρκετος. Τουλαχιστον αρκετος για αυτην. Αρχισε να προβληματιζεται. Γιατι ηταν τοσο δυσκολο να βρεθει καποιος να μοιραστει τις πολυ προσωπικες στιγμες της; Τι της ελειπε; Ηταν σχετικα ομορφη, au moins τοσο ομορφη ωστε να μην τραβαει αρνητικα βλεματα. Ειχε μια καλη παιδεια και εναν χαρακτηρα αν μη τι αλλο υποφερτο ισως και διασκεδαστικο. Και ομως στην πρωτη της σχεση τοτε που ηταν 18 χαρακτηριστηκε μετα απο κοινη ζωη τριων ετων ως ανεπαρκης, και πολυ μικρη σε σχεση με τον Μιχαλη. Στην δευτερη σχεση και μετα την παροδο 6 ετων χαρακτηριστικε πολυ απλα ως βαρος που ζοριζε τον Ιασωνα. Αμεσως μετα γνωρισε τον Παναγιωτη ο οποιος αφου της ‘γαμησε’ την ζωη για 3,5 μηνες, αφου την εκανε να νοιωθει μια υπαρξη που εδινε νοημα στην ζωη του, αφου μοιραστηκανε οτι πιο προσωπικο, αφου καταφεραν να μοιραστουν τα περασμενα 28 χρονια της ζωης τουσ μεσα απο τηλεφωνικη και δικτυακη επικοινωνια, την χαρακτηρισε πολυ απλα ως ενα λαθος το οποιο δεν καταφερε να τον παρασυρει. Το τελειωτικο χτυπημα ηρθε απο καπου που δεν το περιμενε. Απο τον Στελιο. Δεν τον ηξερε πολυ καιρο και ηταν μαλλον αυτος στον οποιο μιλουσε για τα ερωτικα και οχι μονο προβληματα της, αλλα καπως καπου καποια στιγμη τον κοιταξε διαφορετικα. Στα ματια της δεν ηταν πλεον ο ανθρωπος στον οποιο μπορουσε να εμπιστευτει τα παντα. Ηταν ο ανθρωπος που μπορουσε να εμπιστευτει τα παντα και με τον οποιο ηταν ερωτευμενη. Και περασανε ενα βραδυ μαζι. Ενα υπεροχο μαγικο βραδυ το οποιο πλεον θυμαται σαν ενα υπεροχο ονειρο. Το πρωι ομως αντι να βρει αυτον διπλα της, αντικρυσε ενα σημειωμα στο οποιο της εγραφε...
Δεν επρεπε να συμβει. Συγνωμη δικο μου το λαθος.
2.28.2007
Μετα απο λιγο καιρο...
Καποια παραγματα δεν τα καταλαβαινω... Ειμαι σιγουρη οτι οπως ειχα αναγκη εγω αυτη την επικοινωνια ετσι την ειχε και αυτος. Τωρα τι συνεβη; Δεν την εχει πλεον αναγκη; Χαλαρωσε στην δουλεια του και πλεον ευχαριστιεται την ζωη του; Μακαρι... Αν και θα ηθελα να εχει και μαζι μου καποιου ειδους σχεση.
Ωρες ωρες καθομαι και τον σκεφτομαι και παρακαλαω βαθια μεσα μου τις δυναμεις του κοσμου να τον εχουν καλα και να βρει αυτην που θα συμπληρωσει το κενο του. Αλλα εινια και στιγμες που τον μισω για οσα με εκανε να σκεφτομαι να νοιωθω να εχω την προθεση να κανω η να ΜΗΝ κανω για χαρη του. Ημουν ετοιμη να μποω σε μια περιπετεια η οποια ηταν πιθανο να με καταστρεψει και το ηξερα και παρ'ολα ταυτα ειχα την προθεση να το κανω. Αυτη η αναγκη μας να ειμαστε με καποιον τελικα ειναι καταστροφικη. Σε κανει να νοιωθεις ασχημα, L'être et le néant που λεει και ο Sartre.
ΟΥΦ.... θελω να του μιλησω και παρ' οτι δεν μπαινει νετ μονο για 3 ωρες την βδομαδα οπως μου ειχε πει οταν αποφασισε οτι ειμαι ενα λαθος και μια κατασταση που μπορει να τον παρασυρει.. παρ'οτι μπαινει παραπανω... δεν ξερω τι γινεται δεν τον πετυχαινω ποτε ευκαιρο να μιλησουμε. Ισως... λεω ισως να μην ειναι τυχαιο...
Les auspices ne sont pas bons
Ivresse
2.27.2007
2.25.2007
Muerta
Η μεγαλυτερη πρωτη ξαδερφη της θα αρραβωνιαζοταν στην Θεσσαλονικη οποτε και θα πηγαιναν οδικως ολοι μαζι επανω. Την προηγουμενη μερα ακριβως η Μαριαννα ειχε βγει εξω και ειχε πιει λιγο παραπανω απο οσο αντεχε. Συνηθως επινε μεχρι 3 ποτηρια Sabouka αλλα το προηγουμενο βραδυ ειχε πιει 5 ποτα και την ειχαν κερασει και 3 σφηνακια... Γυρνωντας το βραδυ σπιτι αφησε την εξωτερικη πορτα εντελως ανοιχτη! Ολο το βραδυ οποιοσδηποτε ηθελε να μπει στο σπιτι, δεν θα ειχε κανενα προβλημα. Αυτη η αποσεξια της ειχε ως αποτελεσμα εναν ομηρικο πρωινο καυγα σχετικα με την ανευθυνοτητα της... Καποια στιγμη απο φοβο μηπως πει τιποτα σχετικα με τους γονεις της πηγε γεματη νευρα μεσα στο δωματιο και πρωτου κλεισει ερμητικα την πορτα τους φωναξε:
- Να πατε μονοι σας. Εγω δεν ερχομαι να αναπαραστησω στο σοι την αγαπημενη οικογενεια.
Και αφησε την πορτα ετσι κλειστη μεχρι την στιγμη που ακουσε το κουδουνακι του συναγερμου... οποτε και καταλαβε οτι εφυγαν.
Μετα απο μερικες ωρες χτυπαει το τηλεφωνο της... Φανταστηκε αμεσως οτι ειναι οι γονεις της και την πηραν τηλεφωνο. Ο αριθμος ξεκινουσε απο 2410....
- Ναι;
- Καλησπερα η κυρια Πετροπουλου Μαριαννα;
- Η ιδια... ποιος ειναι;
- Απο το νοσοκομειο της Λαρισσας σας καλουμε. Οι οικογενεια σας ειχε ενα ατυχημα παρακαλω να ερθετε απο εδω.
- Ειναι καλα; Χτυπησανε;
- Δεν μπορουμε να σας πουμε απο το τηλεφωνο.
Μπηκε στο αμαξι και ξεκινησε να παει Λαρισα. Πολλοι συγγενεις με τους οποιους μιλησε στο τηλεφωνο ειχαν ηδη ξεκινησει να πανε Λαρισα... Περασε την γεφυρα Ριου- Αντιριου, περασε Αμφισσα, ανεβηκε τον Μπραλο, εφτασε Λαμια. Και ηταν ηδη πολυ κοντα στην Λαρισα. Στο μυαλο της το μονο που υπηρχε ηταν η φραση Θεε μου να τους προλαβω, Θεε μου να τους προλαβω, Θεε μου να τους προλαβω, Θεε μου να τους προλαβω, Θεε μου να τους προλαβω, Θεε μου να τους προλαβω...
Γιατι ειχανε τσακωθει; Γιατι να τσακωθουν για εναν τοσο χαζο λογο; Γιατι να μην τους ειχε ζητησει συγνωμη και να εληγε εκει η διαφωνια; Γιατι να αφησει την πορτα ανοιχτη; Γιατι δεν σκεφτηκε να κοιταξει απο το παραθυρο αν ειχε κλεισει την πορτα; Γιατι να πιει το τελευταιο σφηνακι που της δωσανε ενω ειχε ηδη ζαλιστει; Γιατι να πιει παραπανω ειδικα την στιγμη που ηξερε οτι θα εφευγε ταξιδι την επομενη μερα; Γιατι να εχει βγει γενικα το προηγουμενο βραδυ; Γιατι; Γιατι; Γιατι; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; Εκλαιγε... της ειχε πει η θεια της στο τηλεφωνο οτι ηταν σοβαρα αλλα οτι ειναι ζωντανοι και οι τρεις... Αλλα ειχε ενα πολυ ασχημο προαισθημα.. Την ειχαν πιασει τα κλαματα απο ωρα και προσπαθουσε να οδηγει οσο το δυνατον πιο γρηγορα να φτασει. Εκανε προσπερασεις που υπο αλλες συνθηκες δεν θα τολμουσε.
Μπαινοντας Λαρισα βγαζει ενα χαρτομαντηλο να σκουπισει τα δακρυα της για να μην την δουν στο χαλι που ηταν.
Φτανει στο νοσοκομειο παρκαρει το αμαξι οπως οπως και αρχιζει να τρεχει στουσ διαδρομους να βρει καποιον να ρωτησει. Ξαφνικα βλεπει την θεια της και απο διπλα της 2-3 συγγενεις. Κοκκαλωνει γιατι τους βλεπει ολους κοκκινους απο τα δακρυα. Αρχιζει να πηγαινει προς το μερος τους αλλα οσο πλησιαζει τοσο νοιωθει τα ποδια της να βαραινουν και το κεφαλι της παει να σπασει απο τις φωνες της μεσα στο κεφαλι... ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΑΝ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΑΝ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΑΝ. Οταν φτανει κοντα τους την κοιτουσαν ολοι περιλυποι. Βρισκει το κουραγιο να ρωτησει:
- Που ειναι θελω να τους δω...
- Κοριτσακι μου, της ειπε η θεια της, να εισαι δυνατη. Οταν...
- ΘΕΙΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;
- Κοριτσακι μου οταν τους φερανε ηταν ηδη νεκροι...
Δεν θυμαται τιποτα αλλο απο μια κραυγη που την τρελανε, την κουφανε την τυφλωσε. Ουρλιαζε... ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ....Δεν ενοιωθε τιποτα αλλο απο εναν πονο ψυχικο που ηταν σαν να της σφιγγουν 2 χερια την καρδια, σαν να της ειχαν δεσει τους πνευμονες και δεν μπορουσε να ανασανει... τα ακρα της δεν τα ενοιωθε ειχε παραλυσει πανω σε χερια αλλων που προσπαθουσαν να την συνεφερουν. Καποια στιγμη ενοιωσε παγωμενο σιδερο να τρυπαει το χερι της... ηταν η βελονα απο την ηρεμιστικη ενεση. Καταφερε πριν χασει εντελως τισ αισθησεις της να ψελισει την φραση...
Γιατι να μην ειμαι και εγω στο αυτοκινητο;
Apesanteur
2.15.2007
COMMENT???
Ivresse
2.14.2007
Ena post pou pote den graftike
Το κακο τριτωσε. Αυτη τη φορα ομως πονεσε και το ενοιωσα. Ηρθε η ωρα σαν αλλη Μιμη Ντενιση να κανω την εξοδο μου. Ο λογος ειναι απλος. Δεν γουσταρω να εχω τα ιδια δικτυακα στεκια με τον ... Δεν γουσταρω ουτε το nick του να βλεπω. Και επειδη ειμαι αρκετα περιεργη για να εχω καποιον ignore και να μην βλεπω τι λεει, βρηκα την λυση. Την κανω με ελαφρα. Ισως οχι απο το φορουμ αλλα σιγουρα απο το φορουμ ως ......... (Μπορει αν μου λειψει πολυ να μπω incognito και να μιλαω μονο με αγγουρια. Συνταγη δοκιμασμενη...). Γιατι τελικα ο μαλακας ο Χιλ ειχε δικιο αναφερομενος στα διοικητικα στελεχη του φορουμ..."Εμεις δεν γουσταρουμε να ανοιγομαστε εδω μεσα." Μου χε φανει τρελη μαλακια τοτε αλλα εκ του αποτελεσματος εχει δικιο. Εγω ανοιχτηκα και πηρα τα @@ μου. Οπως και να χει, για οσουσ με συμπαθουν μπραβο σας, εχετε καλη κριση, για οσους με αντιπαθειτε κριμα! Για οσουσ συμπαθω να ξερετε θα μου λειψετε. Τελος αν υπαρχει καποιος που το διαβασε και σκεφτηκε... "κλααααψε...κλαααααψε Μαρθα Βουρτση" ενα εχω να πω.. blow me mth fucker. Ολα εχουν λογο υπαρξης ακομα και αυτο το ποστ.
Υγ) Το ειχες πει... απο πολυ νωρις... "Ουτως η αλλως κερδισμενος θα βγω." Συγχαρητηρια.
Ivresse
2.04.2007
O xronos lene einai giatros...
Ποναει γαμω το κερατο μου ποναει...
Ivresse
2.02.2007
Thelei kotsia... apothewste ton!
...tade efh zaratoustra
H antwnumia to eimai egw...
TELOS
Ivresse
1.28.2007
Afoplismos pliris...
Eimai anthrwpo spou fantazetai polu. Otan kathomai to brady na koimithw to myalo mou taksideuei ... eite einai tromera stenaxwro taksidi... eite einai to kalutero dunato. Panta eimai i pio sumpathis, i pio epithimiti. Ola sta ksupnia mou oneira einai uperoxa. Etsi kai me auton opote oenireuomoun panta me ithele... panta me anazitouse. Isws na min ekana gia tosous mines oneira an den eixa kai to feedback. Giati opote skeftomoun oti den me anazitei pote, oti gia auton den eimai para ena nick isws ligo diaforetiko apo ta alla, alla panta ena nick, kathe fora pou to epairna apofasi, erxotan kai mou elege...
-Ep, etrexa na ftasw spiti gia na se petyxw online...
Kai ksana ta oneira mou gemizan apo auton. Kai omws, mou to eixe pei, DEN mporw na exw na skeftomai oti einai kapoios pisw kai perimenei... Tote giati mou elege oti exw to potential kapoiou pou tha mporouse na basistei? Giati mou eipe oti an iparxei thelisi ola ginontai... Mipws poli apla den iparxei thelisi?
Exw ftasei se shmeio pou ksaplwnw to brady, mia stigmi entelws diki mou kai kanenos allou opou mporw na skeftw O,TI egw goustarw kai omws... pleon einai adunato na skeftw otidipote to thetiko mazi tou, den blepw fws apo pouthena. Kai auto pou me skotwnei einai to potential pou elege... Ti kai pws kai poso tha MPOROUSE na einai otidipote metaksi mas.
Den thimamai pio palia.. me ton prwin mou as poume pou ton ithele sxedon gia 2 xronia prin ta ftiaksoume... enoiwtha toso xalia? Enoiwtha toso anaksia kai axristi? Enoiwtha toso gomena_pros_apofigi? Den kserw... Kai anarwtiemai pou pige autos o dinamikos anthrwpos pou xwnotan stis katastaseis kai ta tinaze ola sto aera. Me exei afoplisei. Den eimai egw.. Den mou aresei auto pou eimai opote pws einai dynaton na aresei se allon...
Den zhtaw oute na mou uposxethei aiwnia agaph kai desmeusi, oute kan na periorisei otidipote apo tin zwi tou gia emena. Na mou ksekatharisei ti noiwthei. AN noiwthei... Tin teleutaia fora pou milisame imoun entelws tipiki... to idio kai autos. Shmeiwteon oti den mou milise autos.. PALI egw ton epiasa. Sto telos mou egrapse ena filakia... den kserw apo ti to ekane... apo sunitheia, apo anagi... to idio mou kanei. Den mou eksigise tpt oute pote efige oute pws oute kan ti egine...
Den mou aksizei tetoia sumperifora kai to kserw. Se kanenan den tha aksize. Alla den kserw giati to paleuw akoma... Milisa me tin Petro proxtes. O Petros einai mia poli endiaferousa periptwsi andra... Me tromeri kaliergeia san anthrwpos kai polles empeiries. Kanonisame na brethoume kapoio sab/kur na pame ekdromi. Stin skepsi kai mono oti mporei na me aggiksei to mualo mou fernei tin eikona tou allou...
KOURASTIKA
Ivresse
1.26.2007
EDEN
| |